همه چیز درباره درخت پسته

در این مقاله کرمون شاپ سعی شده همه چیز درباره درخت پسته به طور خلاصه و روان بیان شود. امید است که کمکی هرچند ناچیز به پسته کاران کرده باشیم.

مرحله کاشت درخت پسته

قبل از احداث باغ پسته بررسی و مسائل از قبیل شرایط آب و هوایی، منطقه مورد نظر، عوامل اقتصادی، آزمایش خاک و آب، تسطیح و آماده‌سازی زمین، تهیه نقشه باغ به‌ منظور کاشت نهال حائز اهمیت می‌باشد.

آماده‌سازی زمین

تسطیح باغ و سپس حفر پروفیل جهت مشخص نمودن لایه‌های خاک و در صورت مطبق بودن یا وجود لایه‌های سخت باید با لودر کردن محل کاشت درختان پسته، بافت یکنواختی را به وجود آورد.

بهترین بافت خاک برای کاشت پسته متوسط (شنی لومی) می‌باشد.

قبل از کاشت بذر و یا نهال زمین را یک یا دو نوبت آبیاری کنید تا خاک نشست خود را انجام دهد و همچنین خط آب(داغ آب) مشخص شود و شیب زمین اصلاح گردد.

زمین باید کاملاً تسطیح شود و چنانچه آب و خاک شیرین باشد، می‌توان کاشت مستقیم بذر در زمین اصلی را انجام داد و یا نهال کاشت نمود.

 اگر آب و خاک شور باشد حتماً باید نهال خزانه‌ای کاشته شود و عرض جوی‌ها از همان ابتدا حدود 2-1.5 متر باشد و نهال وسط جویها طوری کاسته شود که آب کاملاً اطراف آن را بگیرد.

نکته : در زمین ها با آب و خاک شیرین، درختان بیشتر به بیماری گموز دچار می شوند و طوقه درختان دچار پوسیدگی می شود یکی از بهترین راه های مبارزه با این بیماری دور نگه داشتن طوقه و تنه درختان از آب و رطوبت است. پس بهتر است که محل کاشت بذر و یا نهال در محل خط آب (داغ آب)باشد.

نکته : در زمین ها با آب و خاک شور اگر چه به بیماری گموز بسیار کم است ولی شوری و نمک موجود در خاک باعث ضعیف شدن نهال ها کاشته شده می شود.

همان طور که شما هم می دانید تراکم نمک در حاشیه جوی و نزدیک خط آب بیشتر از کف جوی است پس بهتر است بذر ها و نهال ها در کف جوی کاشته شود.

 

کیفیت آب

با توجه به مقاومت نسبی گیاه پسته نسبت به شوری، برای تولید محصول اقتصادی می‌توان از آب‌های شیرین تا آب‌های با EC هشت هزار میکرو موس استفاده نمود.

کاشت درخت پسته

1- در محل اصلی به‌ صورت بذر فقط در آب و خاک شیرین EC>4 چهار هزار میکرو موس
2- تولید نهال در خزانه و انتقال به زمین اصلی
3- کاشت در کیسه‌های پلاستیکی در محیط خزانه و سپس انتقال به زمین اصلی
4- تولید نهال به روش ریزازدیادی و کشت بافت در آزمایشگاه و گلخانه و سپس به زمین اصلی با توجه به کیفیت خاک (شور، شور و قلیا) و مدیریت آبیاری با آب‌های شور، بهترین محل برای قرار دادن بذر و یا نهال در وسط نوار کشت می‌باشد.

طبق تحقیقات و بررسی ها رقم بادامی زرندی مناسب ترین رقم جهت بذر می باشد.

از آنجایی که این رقم مقاومت زیادی در برابر قارچ های فیتوفترا و همچنین مقاوم در برابر کم آبی و شوری خاک دارد.

می توان این رقم را بهترین رقم جهت تولید نهال و پایه معرفی کرد.

فواصل کاشت درخت پسته

متاسفانه در اکثر باغ های پسته به دلیل عدم آگاهی باغداران، فواصل کاشت رعایت نشده و باغ هایی به شکل های نامنظم و متراکم مشاهده می شود. که علاوه بر عدم رعایت اصول صحیح باغداری، مشکلات عملیات داشت و برداشت را دارند. به منظور جلوگیری از بروز این مشکل، 3 تا 4 متر بین درختان و 6 تا 7 متر بین ردیف‌ها توصیه می‌شود.

زمان کاشت درخت پسته

چه زمانی برای کاشت درخت پسته مناسب است؟

بسته به رقم پسته و وضعیت محیطی، زمان مناسب برای کاشت پسته در یکی از چند حالت زیر می توان قرار گیرد.

1-در گرمای شدید تابستان یا یخبندان زمستان نباید درخت پسته کاشت.

2-فصل پاییز بهترین زمان کاشت درخت پسته در مناطق معتدل آب و هوایی که نیمه سردسیر می باشند و زمستان های زیاد سرد و یخبندان ندارند(مهر و آبان ماه )

3-در مناطق سرد سیر بهتر زمان پس از فصل یخبندان و اواخر اسفند تا اوایل بهار است.

بهتر است قبلاً محل کاشت خاک‌برداری شده (گوده برداری) و با مخلوطی از ماسه و کودهای حیوانی پوسیده و شیمیایی پر شوند، سپس بذر یا نهال بر روی آن کاشته شود.

آبیاری درخت پسته

آبیاری درخت پسته در دوران نهالی (سال‌های اول و دوم کشت) با دور آبیاری 7 روز انجام می‌گیرد.

از سال سوم تا حدود 10 سالگی (شروع محصول دهی اقتصادی) دور آبیاری 14 تا 20 روز یک‌بار بسته به نوع خاک اعمال می‌گردد در درختان بارور در ماه‌های تیر و مرداد دور آبیاری 25 تا 35 روز بسته به نوع خاک (سبک تا سنگین) توصیه می‌گردد.
در بقیه ماهها در طول فصل رشد دور آبیاری 30 تا 40 روز توصیه است.

نیاز آبی گیاه پسته به سن آن از نهال تا درخت بارور بین 3500 تا 9000 مترمکعب در هکتار در سال متغیر می‌باشد.

مرحله داشت

پیوند و روش انجام آن در درخت پسته
بهترین نوع، پیوند لوله‌ای و شکمی بوده که بسته به میزان رشد درخت در سن (2 تا 3) سالگی انجام می‌گیرد.

روش پیوند درخت پسته

درختان در اسفندماه سرابرداری و در اواخر اردیبهشت ماه تا اواسط خرداد عمل پیوند درخت انجام می‌شود. پیشنهاد می‌گردد با توجه به اقلیم منطقه و سطح زیر کشت از ارقام زودرس، متوسط رس و دیررس پیوندک تهیه و در قطعات جداگانه پیوند گردند.

پیوند شکمی دومین روش رایج بعد از پیوند لوله ای در ایران و همچنین اولین روش رایج در باغ‌های پسته آمریکاست.

 

گرده‌افشانی درخت پسته

 

با توجه به نیاز گرده‌افشانی و نوع رقم ماده لازم است به ازای هر 15 تا 10 درخت یک درخت ماده گرده زا (درخت نر) پیوند زده شود گرده‌افشانی در پسته توسط باد انجام می‌گیرد.

محل درخت نر باید در مسیر باد باشد تا علاوه بر بادشکنی، عمل گرده افشانی بهتر صورت گیرد.

مصرف کودهای شیمیایی

به‌ منظور تغذیه صحیح درخت پیشنهاد می‌شود با انجام آزمایش خاک و برک توصیه کودی صورت پذیرد.

دستورالعمل کلی 300 گرم ازت خالص، 300 گرم P2o5 300  K2O گرم و 20 کیلوگرم کود حیوانی برای هر درخت پسته مصرف شود.

برای تعیین میزان عناصر پرمصرف از تجزیه خاک و برای عناصر کم‌مصرف تجزیه برگ توصیه می‌شود.

زمان کود دهی درخت پسته

کودهای فسفاته، پتاسه، میکرو و کودهای آلی در زمستان به ‌صورت چاله کود یا در شیار کودی و کودهای ازته در سه قسط (قسط اول همراه با آخرین آب قبل از سبز شدن درختان، قسط دوم در اواسط اردیبهشت و قسط سوم همراه با آخرین آب قبل از برداشت محصول گندمی باش جلوی آب آبیاری داده شود)

هرس درخت پسته

هرس فرم

هدف از انجام هرس فرم، ایجاد اسکلت قوی و محکم، شکل مناسب و مورد نظر، تحریک رشد شاخه‌های مناسب برای ایجاد تاج متراکم و افزایش رشد شاخه‌های نگهداری شده می‌باشد.
شکل مناسب برای فرم درختان پسته فرم جامی می‌باشد، این شکل باعث به وجود آوردن شاخه‌های بارده قوی و اسکلت مناسب می‌باشد؛ بنابراین این هرس فرم جامی توصیه می‌شود.

این عمل طی سال‌های اول تا پنجم صورت می‌گیرد.
هرس فرم در سال اول پس از عمل پیوند در زمین اصلی صورت می‌گیرد.

در فصل خواب همین سال از ارتفاع 100 تا 90 سانتیمتر سربرداری صورت می‌گیرد.

 دومین فصل خواب شاخه‌های جانبی اولیه‌ای که رشد یافته‌اند را به‌ عنوان اسکلت اولیه درخت در نظر گرفته و آن‌ها 30 تا 25 سانتیمتر سربرداری می‌کنیم.

 در سومین فصل رشد پاجوش‌ها حذف می‌شوند و در فصل خواب سوم هم سربرداری شاخه‌های رشد یافته سال دوم انجام می‌گیرد.
در سال چهارم مانند سال سوم پاجوش‌ها حذف شده و در فصل سال چهارم شاخه‌های باریک و باند و با رشد عمودی را حذف می‌کنیم.

 در سال پنجم هرس فرم بایستی تکمیل شده باشد.

هرس باردهی درختان پسته

به کلیه عملیاتی که بر روی درختان برده به منظور قطع قسمتی یا تمام شاخه‌های درخت پسته انجام می‌شود، هرس باردهی گویند.

هرس باردهی پسته شامل هرس تنک شاخه، هرس سربرداری و حذف پاجوش و شاخه‌های خشکیده آلوده می‌باشد.

هرس تنک شاخه

هدف در این هرس کاهش تعداد شاخه‌های فرعی درجه دوم و سوم می‌باشد که برحسب موقعیت، میزبان رشد، وضعیت باردهی این عملیات بر روی آن‌ها انجام می‌شود.

این عملیات در دوره خواب زمستانه و در سنین باردهی اقتصادی محصول انجام می‌شود.

این عمل به‌ منظور کاهش سال آوری توصیه شده و باعث رسیدن آب و مواد غذایی بیشتر به جوانه‌ها گل در حال تشکیل برای محصول سال آینده می‌شود.

هرس سربرداری

هدف در این روش جلوگیری از رشد رویش بیش از حد جوانه انتهایی و تقویت جوانه‌های جانبی می‌باشد این عملیات در فصل خواب درخت صورت گرفته و افزایش شاخه‌های جانبی و سطح باردهی را همراه دارد.

هرس سربرداری برحسب نوع رقم و شرایط آب و خاک با شدت‌های متفاوت صورت می‌گیرد.

با هرس سربرداری شاخه‌های جانبی در سطح پایین درخت، از تماس با زمین آن‌ها و آلودگی قارچی جلوگیری می‌شود.

هرس پاجوش‌ها

از بین بردن شاخه‌های پاجوش که دارای رشد عمومی هستند و تنه‌جوش‌هایی که از شاخه‌های اسکلتی اولیه ایجاد می‌شوند و بر روی نفوذ نور به درون تاج اثر می گدارند و محل مصرف قوی مواد غذایی و آب می‌باشند الزامی می‌باشد.

ریشه درختان پسته

ریشه درخت پسته هم به صورت افقی و در نزدیکی سطح زمین گسترش می یابد و هم به صورت افقی به اعماق زمین فرو می رود.

گسترش ریشه به صورت افقی و عرضی معمولا تا حدود سایه انداز درخت می باشد.

عواملی همچون میزان رطوبت خاک، نوع بافت خاک، مواد غذایی خاک و نوع پایه می تواند در گسترش ریشه به صورت افقی و عمودی موثر می باشند.
رشد ریشه های درختان پسته به دمای خاک نیز وابسته است به طوری که در زمستان ها اگر دمای خاک فقط چند درجه بالاتر از صفر باشد به رشد خود ادامه می دهند.

ریشه های افقی که در نزدیکی سطح زمین قرار دارند به اکسیژن بیشتری دسترسی دارند و فعال تر هستند و بهتر و بیشتر مواد غذایی را جذب می کنند و در عوض ریشه های که به صورت عمودی در عمق خاک قرار دارند در جذب آب و همچنین مواد کم مصرف میکرو فعال تر هستند این ریشه ها دارای ضخامت بیشتر می باشند و به عمق بیشتری از خاک نفوذ می کنند.

در خاک هایی که بافت سبک دارند ریشه ها تنفس کافی انجام می دهند. در خاک های سنگین و یا در خاک هایی که زه کشی کافی نداشته باشند، ریشه ها با کمبود اکسیژن روبرو خواهند شد.

کنترل علف‌های هرز

به صورت مکانیکی و شیمیایی در طول سال انجام شود.

کنترل آفات درخت پسته

الف- پسیل معمولی پسته (شیره خشک)

سم‌پاشی نقاط آلوده باغ زمانی که روی 50 درصد از برگ‌های درختان به‌ طور متوسط 10 تا 15 پوره آفت وجود داشته باشد
میتاک 1.5 در هزار، کنسالت.5 در هزار، دارتون 2.5 در هزار، موسپیلان 250 گرم در هزار و آکتارا 0.3 در هزار

ب-زنجره پسته (شیره تر)

بهترین زمان مبارزه همگامی که 50 درصد از پوره‌ها از تخم خارج شدند و در صورتی که جمعیت بالا باشد علیه حشرات کامل قبل از تخم‌ریزی یعنی در زمان ظهور جوانه‌ها تا آغاز گل کردن درختان پسته می‌توان مبارزه شیمیای انجام داد
زلون 2 در هزار، اندوسولفان 2.5 در هزار و دارتون 2.5 در هزار

ج-سن‌های زیان‌آور پسته

شامل سن سبز، سبز قرمز و سن قهوه‌ای بوده برای مبارزه با آن‌ها می‌بایست ابتدای فصل از هجوم سن‌ها و در اواخر فصل پس از برداشت محصول (از بین کانون‌های زمستان گذاری) از سطح باغ با روش شیمیایی یا مکانیکی نمود.
در صورت نیاز با توجه به تراکم جمعیت آفت و مرحله رشدی میوه پسته (از اول فصل تا 25 روز قبل از برداشت محصول) با سم آندوسلفان 2.5 در هزار سم‌پاشی گردد.

د- پروانه چوب‌خوار پسته

لاروها آن وارد سرشاخه و خوشه شده و از مغز محور چوب و خوشه تغذیه می‌نماید
در اوایل بهار و پس از ریزش بیش از 50 درصد گلبرگ‌ها با استفاده از حشره‌کش لاروین 1.5 در هزار می‌توان علیه آفت مبازره نمود.

ه-شپشک واوی و کنه‌ای پسته

زمان که 50 درصد از پوره‌ها از تخم خارج‌شده‌اند می‌توان علیه این دو آفت مبارزه نمود
اتیون 2 در هزار + 5 در هزار روغن ولک و یا دیازینون 1.5 در هزار + 5 در هزار روغن ولک

و- پروانه میوه‌خوار پسته

 

بهترین زمان مبارزه با این آفت یک هفته بعد از پیک خروج حشرات کامل تقریباً مصارف با تشکیل دانه‌های پسته (اواخر فروردین) می‌باشد.
میتاک 1.5 در هزار و یا متاسیستوکس در هزار

ز- سوسک سرشاخه خوار پسته

بهترین روش مبارزه هرس شاخه‌های ضعیف شده روی درختان پسته و سوزاندن آن‌ها می‌باشد. در صورتی که نیاز به مبارزه شیمیایی باشد می‌توان اواسط اردیبهشت از ترکیب زیر برای مبارزه استفاده نمود.
آندوسولفان 2.5 در هزار + صابون مایع 3.5 در هزار + نفت 10-15 لیتر در هزار

کنترل بیماری‌ها درخت پسته

پوسیدگی طوقه (گموز) و ریشه پسته

 

بیماری گموز از مهمترین بیماریهای درخت پسته است و هر ساله تعداد زیادی از درختان به این بیماری آلوده می شوند.

قارچ عامل این بیماری می‌تواند درختان پسته را در سنین مختلف مبتلا نماید
بهترین روش مبارزه با این بیماری رعایت موارد پیشگیری در زمینهٔ کاهش رطوبت و خشک نگه‌داشتن طوقه درختان می‌باشد.

از علایم این بیماری می توان به موارد زیر اشاره کرد.

تغییر رنگ، فساد در پوست و قسمتی از چوب در ناحیه طوقه، ترشح قطره های صمغ و شیره ی سیاه رنگ و لایه ای از ترشحات چرکی ناشی از حمله ی ساپروفیت ها که پس از مرگ نسوج به آن حمله می کنند و این ترشحات نهایتا باعث سبز خشک شدن یک طرف و سپس تمام درخت می شود.

روش مبارزه با گموز

1-جلوگیری از برخورد آب با طوقه و تنه ی درخت و غرقابی نشدن درخت برای مدت طولانی.

2-قطع کردن آبیاری و خالی کردن دور طوقه و روی ریشه های آلوده.

3-جدا کردن محل آلوده به قارچ و خراشیدن کامل آن به طور که آسیبی به درخت وارد نشود.

4-تیمار کردن درخت به وسیله ی بوردوفیکس که از محلول سولفات مس و آهک زنده با نسبت 0.02 به دست می آید.

5-بعد از سه روز درمان بوردو، یک کیلو تنباکو کاشان را در 20 لیتر آب ریخته و به مدت 48 ساعت نگه دارید وقتی که شیره ی آن کاملا به دست آمد، آن را با وسیله ای مثل آبپاش یا اسفنج فیلتر کنید و محل آلوده را به وسیله این محلول کاملا خیس کنید.
این عمل محل را ضدعفونی می کند.

حداقل به مدت 10 روز از پر کردن دور طوقه ای خودداری کنید و از پرکردن دور طوقه و تنه با خاک که از همان جا برداشته شده جدا خودداری کنید.

نماتدهای مولد غده ریشه پسته

نماتد را مرگ خاموش گیاه می گویند.

کرم لوله ای ریشه گره ای به عنوان انگلهای کرم لوله ای شناخته می شوند که به اصطلاح آن را نماتد می گویند. محل زندگی آنها در خاک می باشد و محیط های گرم با زمستانهای کوتاه برای رشد و زندگی این جانور ایده آل می باشد.

تشخیص نماتد خاک در باغات پسته

برای تشخیص زمین های آلوده اگر مشتی خاک از نواحی مختلف زمین بردارید و آن را در لیوان آبی بریزید خاک درون آب ته نشین می شوند و موجوداتی زنده درون خاک بر روی سطح آب شناور می شود. اگر موجودات زنده ی آنرا درون آب استخراج کنید، جانوران نخی باندی پیدا می کنید که همان نماتدها هستند.

علائم نماتد ها

علائم نماتد پسته بیشتر روی ریشه ها ظاهر می شود که به صورت گره شدن و برجستگی های گره مانند و پوسیدگی و خشکی می باشد در اصطلاح کشاورزان شکل ظاهری این بیماری را برای ریشه به پا مرغی توصیف می کنند، در گیاهان مسن تر زردی و کوتولگی همچنین پژمردگی در ساعات روز

کنترل نماتد پسته

یکی از جاهای که نماتد زیاد خسارت می زند در باغات با خاک های سبک و شنی است. چون در این خاک ها اکسیژن کافی در اختیار نماتد قرار می گیرد و بهتر و بیشتر تکثیر پیدا می کند. بهتر است در این خاک ها درختان پسته را بیشتر تقویت کنیم و از کود بیشتری استفاده کنیم. البته باید کود ها به صورت تقسیطی داده شود. فسفر، پتاسیم، سیلیسم و کلسیم موادی هستند که مقاومت گیاه را افزایش می دهد زیرا باعث افزایش ریشه زایی درخت و به نوعی باعث افزایش مقاومت درخت می شود. در ضمن آبیاری زیاد و کود های ازته باعث افزایش جمعیت و خسارت نماتد می شود. کودهی حتما باید در عمق و به صورت چاله کود انجام شود.

مبارزه شیمیایی با نماتد هنوز جواب قطعی نداده است و حدس و گمان ها در مورد استفاده کردن یا نکردن سموم کشاورزی در مورد این بیمار بسیار زیاد است.
اما برخی سمومی که بیشتر نتایج در مبارزه با نماتد داشته اند عبارتند از دی بروکلروپرپان، اگزامیل، فینامیفیوس، راگبی و نماکور که روش استفاده آنها مخلوط کردن با خاک یا در آب آبیاری است.

1-نحوه مبارزه استفاده از پایه‌های مقاوم (رقم بادامی زرندی)

2- عدم کشت پسته در زمین‌های شنی

3- استفاده از کود پتاسه

4- استفاده از سم راگبی 5 – 15 گرم در مترمربع

آلودگی میوه پسته به آفلاتوکسین

آفلاتوکسین نوعی زهرابه‌ای است که توسط تعدادی از قارچ‌های گروه آسپرژیلوس تولید می‌شود.
نحوه مبارزه: بهترین و مهم‌ترین روش‌های جلوگیری از آلودگی میوه پسته به قارچ مولد زهرابه به آفلاتوکسین رعایت مسائل بهداشتی و پیشگیری است که می‌تواند مدیریت تغذیه و آبیاری، هرس مناسب، برداشت به موقع و انتقال سریع پسته به ترمینال و فرآوری مناسب را نام برد.

مرحله برداشت

علائم رسیدن میوه و زمان برداشت

در زمانی که 70 تا 60 درصد پوست رویی میوه پسته به راحتی از پوست استخوانی جدا شود بهترین زمان برداشت می‌باشد.

روش برداشت

الف: برداشت به ‌وسیله دست
پس از رسیدن محصول برداشت آن باید سریعاً انجام گیرد. عملیات برداشت به ‌وسیله کارگر با رعایت کامل اصول بهداشتی انجام می‌شود

ب: برداشت مکانیزه

برداشت مکانیزه به ‌وسیله تکان دهنده‌های شاخه و یا تکان دهنده‌های تنه انجام می‌گیرد، تکان دهنده‌های شاخه به‌ وسیله خود فرد حمل می‌شود و از یک بازوی بلند که در انتهای آن گیره نعل مانندی نصب‌شده تشکیل گردیده است که شاخه درخت درون آن قرار می‌گیرد و با ایجاد لرزش، محصول به صورت دانه‌ای از درخت پسته چیده می‌شود.
در خصوص تکان دهنده‌های تنه نیز روش به همین صورت است با این تفاوت که به ‌وسیله ماشین حمل شده درخت را گرفته و با لرزش که ایجاد می‌کند میوه‌ها را بر روی چادری که دور تا دور درخت قرار می‌دهد می‌ریزد.

مرحله پس از برداشت

حمل‌ونقل و فرآوری

محصول برداشت شده بلافاصله بعد از برداشت باید به ترمینال منتقل شود و عملیات فرآوری که شامل پوست‌گیری، شستشو، جداسازی، خشک‌کردن و درجه‌بندی محصول می‌باشد با دستگاه‌های مکانیزه روی آن صورت گیرد.

بسته‌بندی و انبارداری پسته

محصول جهت نگهداری و عرضه به بازار بایستی در کیسه‌های پلاستیکی سالم و بهداشتی بسته‌بندی و جهت جلوگیری از آلودگی محصول در انبارهای استاندارد با دمای کمتر از 10 درجه سانتی‌گراد و در شرایط رطوبت نسبی پایین (کمتر از 65 درصد) بر روی پالت‌های چوبی یا فلزی نگهداری شود.

هفت، حقیقت غافلگیر کننده درباره پسته!!

1- پسته، غذای انحصاری سلطنتی!
در افسانه ها آمده است ملکه صبا، پسته را فقط حق پادشاهی می دانسته و حتی پروزش درختان پسته را برای افراد عادی ممنوع کرده بود. ملکه حتی کل برداشت پسته کشورش را برای خود و دربار سلطنتی اش در اختیار گرفت.

2- انبه و پسته از یک نژاد هستند!
من خودم شخصا، شباهتی بین آنها نمی بینم، اما واقعیت دارد. هم انبه و هم پسته از یک خانواده هستند.
پسته، یکی از قدیمیترین درختان جهان!
تصور می شود درخت پسته در حدود 9000 سال پیش ایجاد شده باشد و این درخت به یکی از قدیمی ترین گونه های درخت بازمانده جهان تبدیل کرده است.

3- صدای خندان شدن پسته باعث خوش اقبالی!
در برخی کشورها مانند روسیه، شنیدن ترک خوردن پوست صدفی پسته به عنوان خوش اقبالی تلقی می شود. در خاورمیانه، این صدا را به عنوان نشانه ای از یک رابطه مبارک و فرخنده تلقی می کردند. به همین دلیل زوج ها در زیر درختان پسته قرار می گرفتند و منتظر پسته ها می ماندند تا به آنها اطمینان دهند که روابطشان به خجسته خواهد بود.

4- پسته، یکی از دو آجیلی که نامش در کتاب مقدس ذکر شده!
تصور می شود که پسته یکی از غذاهایی است که آدم با خودش به زمین آورده است و به همین دلیل در باغ عدن رشد کرد.

5- پسته، انسان را گرم می کند!
در هند در طی سردترین ماه های زمستان، مردم پسته می خورند و آن را (آجیل گرم) می نامند. آنها معتقد ند که پسته به معنای واقعی کلمه توانایی گرم کردن آنها را دارد.

6- پسته، تامین کننده انرژی یک شهر
با پوست پسته چه می کنند؟ ترکیه یک ایده جالب دارد در سال 2014 این کشور برنامه ای را برای نخستین شهر سبز که به طور کامل از پوست پسته برای تامین انرژی استفاده می کند، رونمایی کرد. این پوسته ها پخته شده و گاز متان تولید شده بعنوان سوخت در شهر استفاده می شوند. این برنامه در حال انجام است.

7- پسته، در چین به آجیل خندان معروف است!
در این کشور آجیل خندان به افرادی که خوشبین و مثبت هستند و همیشه حال خوب و خوشحالی به همراه خود می آورند نسبت داده می شود.
چینی ها این آجیل خوشمزه را در سال نو به عنوان نماد سلامتی، سعادت و خوش بختی به هم هدیه می دهند.