هرگز در این مناطق پسته نکارید

درخت پسته به چه شرایط آب و هوایی احتیاج دارد؟

آیا کاشت پسته در منطقه ما هم امکان پذیر است؟

آیا کاشت پسته در منطقه ما توجیه اقتصادی دارد؟

در این مقاله از سایت کرمون شاپ به بررسی مناطقی که مستعد کاشت پسته نیستند خواهیم پرداخت.

لطفا هرگز در این مناطق پسته نکارید!

1- درخت پسته به تابستان های گرم و طولانی و زمستان های سرد و طولانی احتیاج دارد. درختان پسته در تابستان تا دمای 45 درجه سانتیگراد و در زمستان تا منفی 20 درجه سانتیگراد را به خوبی محمل می کنند. پس در مناطقی که تابستان ها بسیار گرم، دمای بیش تر از 45 و زمستان ها بسیار سرد، دمای کمتر از منفی 20 درجه سانتیگراد دارند پسته نکارید.

2- در مناطقی که سرمای دیرس بهاره دارند، پسته نکارید. چون باعث سرمازدگی خوشه و برگ خواهد شد و همچنین در مناطقی که دارای گرمای زودرس بهاره هستند هم پسته نکارید چون باعث از بین رفتن گل ها و میوه ها در ابتدا فصل شده و یادتان نرود که گرمای بیش از حد در زمان مغز بستن و رشد میوه، باعث سقط جنین و افزایش درصد پوکی می شوند.

3- در مناطقی که دارای بادهای گرم و خشک طوفانی هستند پسته نکارید، ولی وجود بادهای ملایم با سرعت حدود 10 کیلومتر بر ساعت در زمان گلدهی الزامی است.

4- در مناطقی که رطوبت نسبی بالای 70 درصد است باید از کاشت پسته خودداری شود، برای داشتن محصول بیشتر، میزان رطوبت در تابستان باید کمتر از 35 درصد باشد. همچنین افزایش رطوبت نسبی در بهار(زمان گلدهی و گرده افشانی) باعث کاهش بازده گرده افشانی و افزایش پوکی خواهد شد و همچنین افزایش رطوبت در زمان رشد میوه هم باعث شیوع بیماریهای قارچی و همچنین افزایش آلودگی محصول به آفلاتوکسین می شود.

5- از کاشتن نهال ها و بذرهای ناشناخته و کمتر شناخته پرهیز شود، از آبجایی که اکثر مناطق پسته کاری در مناطق خشک و کویری واقع هستند و عمدتا دارای آب و خاک شور هستند، لذا از پایه ها و بذرهای مقاوم به شوری استفاده کرد، بهترین رقم جهت تهیه نهال و پایه رقم بادامی زرند می باشد.

6- در مناطقی که در بهار بارندگی زیاد دارند، باید از کاشت پسته خودداری کرد، بارندگی در زمان گل دهی باعث شستشوی کلاله و اختلال در پراکنش مناسب دانه های گرده می شود و همچنین در مناطقی که حدود یک ماه قبل از فصل برداشت و در طی زمان برداشت بارندگی دارند، محیط مناسبی را برای رشد عوامل قارچی فراهم می کند.

7- در مناطقی که میزان شوری بالای دارند باید از کشت پسته خودداری شود، منظور از خاک و آب شور EC بالای 12 می باشد. درختان پسته تا حدی می توانند شوری را تحمل کنند، اما شوری بیش از حد باعث کاهش محصول، کاهش درصد و سرعت جوانه زنی پایه ها پسته و خشک شدن نهال ها کاشته شده خواهد شد. لازم به ذکر است که شوری آب تا میزان 18 دسی زیمنس بر متر باعث از بین رفتن نهال ها خواهد شد.

8- یکی از شرایط لازم محیطی برای کشت پسته نیاز سرمایی است، مناطقی که قادر به تامین نیاز سرمایی نیستند، باید از کشت پسته خودداری شود. نیاز سرمایی پسته( تعداد ساعات دمای کمتر از 7 درجه سانتیگراد) بین ارقام پسته متفاوت و بین 600 تا 1100 ساعت می باشد.

9- در مناطقی که زمین دارای لایه سخت و غیر قابل نفوذ باشند، باید از کشت پسته خودداری کرد، لذا قبل از کاشت باید اقدام به حفر پروفیل نمود. پروفیل به گودالی می گویند به عرض 1 متر و به عمق 2 متر که لایه ها بافت خاک و همچنین لایه های سخت و غیر نفوذ را نشان می دهد. در صورت داشتن لایه سخت باید حتما قبل از کشت این لایه ها شکسته شوند.

10- در مناطقی که خاک آنجا کاملا شنی و یا رسی باشد، باید از کاشت پسته خودداری کرد. خاک های رسی به علت داشتن بافت سنگین و نگه داشتن رطوبت به مدت زیاد، باعث فعالیت قارچ های خاکزی(ورتیسیلیوم، فیتوفترا و فوزاریوم)، نماتد می شوند و سله ساختمانی خاک مهمترین عامل محدود کننده نفوذ آب کافی به درون خاک می باشد و همچنین خاک های شنی قابلیت نگه داری رطوبت را نداشته و گاها فاقد مواد مغذی برای گیاه می باشند. بهترین نوع خاک مخلوط خاک شنی رسی است.

11-در خاک های که قبلا پنبه، یونجه و چغندر قند کشت شده، باید از کاشت پسته خودداری کرد، احتمال وجود عوامل بیماری زاد در این نوع خاک ها بسیار زیاد است.

12- در مناطق پست و در ارتفاعات بالا پسته نکارید. مناطق پسته کاری بیشتر در ارتفاع 1800-900 متری از سطح دریا قرار گرفته اند. بنابر این پسته باید در مناطق کمتر از 2000 متر کشت شود.

13- قبل از اینکه با یک کارشناس خبره مشورت کنید، از کاشت پسته خودداری کنید. پسته یک سرمایه گذاری طولانی مدت و هزینه بر و انرژی زیادی می طلبد، لذا قبل از اینکه شروع به سرمایه گذاری کنید، حتما با یک کارشناس مشورت کنید و نظر او را در مورد کاشت پسته در منطقه مورد نظر جویا شوید.

14- قبل از تهیه نقشه باغ و تعیین ردیف ها و فاصله های کاشت، درختان پسته نکارید. بهترین فاصله بین درختان 4 -3 متر و فاصله ردیف ها 6 – 7 متر می باشد و طول ردیف ها بهتره حداکثر 50 متر باشد.

15- در مناطقی که استعداد بارش تگرگ وجود دارد، پسته نکارید. تگرگ در ابتدای فصل رشد باعث ایجاد خسارت شدید بر روی گل، میوه، برگ و حتی شاخه و تنه درختان بارور و نهال می گردد.

16- در زمین های که آلوده به گموز هستند، پسته نکارید. گموز پسته یکی از بیماریهای قارچی بسیار خسارت زا است که در مناطق گرم و مرطوب گستردگی بیشتری دارد. مبارزه با این بیماری تقریبا غیر ممکن است. لذا از کاشت پسته در مناطق آلوده به گموز حتما خودداری کنید

17- در مناطقی که آب زیر سطحی تا عمق یک و نیم تا دو متر بالا آمده مشکلات زیادی برای پسته کاری بوجود می آید.