نقش ماسه بادی در باغات پسته

ماسه بادی

مهمترین دلایل اضافه کردن ماسه بادی در باغات پسته

1-برطرف کردن سبکی یا سنگینی یا اصلاح بافت خاک در باغ
2-تامین بعضی از عناصر غذایی مورد نیاز گیاه
3-کمک به نگهداری بیشتر آب
4-کمک به نفوذ بهتر آب

ویژگی های ماسه بادی مناسب

1- شوری پایین
2- خلوص بالای 80 درصد
3- منحنی دانه بندی مناسب
4- قطر ذرات بین 0.05 تا 2 میلی متر
5- غلظت عناصر سنگین کمتر از حد بحرانی باشد.

نقش ماسه بادی در حفظ رطوبت و اصلاح خاک

در ساختمان خاک باغاتی که دارای بافت رسی و سنگین می باشد، منافذ بسیار ریزی از جنس خود ذرات خاک به نام لوله های مویین وجود دارد که باعث انتقال رطوبت از اعماق پایین تر به سطح خاک، تبخیر آب و از دسترس خارج شدن رطوبت قابل استفاده درختان می گردند.

تابش آفتاب بر سطح خاک و تبخیر رطوبت سطحی در این لوله های مویین که بعد از آبیاری تا مدتی دارای آب می باشند، مانند یک نی نوشابه عمل نموده و حالت مکش ایجاد می نماید و آب را از اعماق پایین تر خاک به سطح خاک آورده و باعث تبخیر آب موجود در خاک می گردد.

ماسه بادی از آنجا که ساختمان خاصی ندارد، ارتباط بین تابش خورشید و لوله های مویین خاک زیرین را قطع می نماید و باعث عدم تبخیر رطوبت خاک زیرین و از دسترس خارج شدن رطوبت قابل استفاده درختان می گردد و در نتیجه باعث افزایش رشد رویشی و زایشی درختان می شود.

از طرفی، در خاک های با بافت رسی و سنگین اضافه نمودن ماسه بادی و مخلوط کردن آن با خاک می تواند باعث افزایش نفوذپذیری، تهویه خاک، رشد ریشه و بهبود وضعیت رشد رویشی و زایشی درختان گردد.

فصل پاییز و زمستان، زمان مناسبی برای اضافه نمودن ماسه بادی به خاک باغات پسته می باشد.

ماسه بادی بیشترین مقدار سیلیس آن هم به صورت طبیعی داراست که به صورت (آمورف) یا قابل جذب می باشد و این سیلیس به همراه کمی پتاسیم یک تغییر و تحولی را در کشاورزی ایجاد می کند که به صورت عملیاتی در سالهای آتی مشاهده می شود.

وجود مقدار زیاد حدود 30 تا 40 درصد سیلیس باعث افزایش عملکرد درختان پسته خواهد شد لازم است کشاورزان در هنگام استفاده از ماسه بادی به این نکته توجه داشته باشند که میزان آهک موجود در ماسه بادی بالا نباشد و همچنین شوری یا سدیمی بالایی نداشته باشد.

ماسه بادی به عنوان یکی از متدهای اصلاحی باغات پسته شناخته می شود. ماسه بادی ترجیحات در دو مورد به خاک باغ توصیه می شود.

باغاتی که تنش آبی زیادی دارند و از کم آبی رنج می برند، ماسه در این باغات در فصل زمستان ریخته می شود و ضخامت ماسه ریخته شده باید به 10 سانتیمتر باشد که بتواند خاصیت لوله های مویینی را بشکند و از تبخیر جلوگیری کند.

با این عمل می توان تا حدود 30 درصد در مصرف آب جلوگیری کرد.

مورد دوم در باغاتی که دارای خاک با سیلت ریز هستند و نمک بر اثر خاصیت مویینی به سمت بالا حرکت می کند و باعث افزایش نمک در سطح خاک می شود، افزودن ماسه بادی به ضخامت 8 سانتی متر در زمان حدود 15 آذرماه تا 15 بهمن ماه در زمستان و در زمان خواب بسیار موثر و توصیه می شود.

حداقل یک نوبت آبیاری سنگین انجام شود تا شوری احتمالی را شسته و از منطقه توسعه ریشه خارج کند. هرگز در اواخر اسفند و اوایل فروردین ماه از ماسه بادی استفاده نشود چون به شدت سبب خشکی درختان می گردد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *