پروانه پوست خوار پسته – کراش

پروانه پوست خوار میوه پسته- کراش 

با نام علمی Arimania komaroffi

لارو این آفت در نسل اول از دانه های ریز پسته در ماه های اردیبهشت و خرداد تغذیه می نماید و خسارتی شبیه به خسارت پروانه میوه خوار پسته دارد، لاروهای نسل بعدی از پوست روئی میوه تغذیه می کنند و در نتیجه میوه پسته بدون پوست و بدون مغز باقی مانده خشک شده می ریزد.

در نسل آخر که مصادف با رسیدن میوه ها می باشد لاروهای آفت از پوست نرم پسته تغذیه می کنند و موجب بجای گذاشتن لکه های تیره در روی پوست استخوانی دانه پسته شده و بنابراین از بازار پسندی آن کاسته می شود.
هرچند در این مرحله از مغز پسته تغذیه نمی نماید.
زمستان گذرانی این آفت بصورت شفیره در لای پوسته های خشکیده و برگ درختان پسته و در لای کلوخه های زیر درختان می باشد.
در ماه اردیبهشت پروانه نر و ماده از شفیره خارج شده و جفتگیری و تخمگذاری می نماید تغذیه لارو تا چیدن پسته ها روی درختان که در بعضی از باغات تا آخر آبانماه بطول می انجامد صورت می گیرد یعنی حداقل 6 ماه لاروهای نسلهای مختلف روی خوشه پسته مشغول فعالیت می باشند.

لاروهای سنین مختلف در روی پوست میوه پسته در محلی که مشغول تغذیه هستند تارهای نازکی می سازند تا در برابر عوامل خارجی مصون بمانند و به همین علت در استان کرمان بنام محلی کراش نامیده می شود.
برای مبارزه در موقعی که لاروها هنوز جوان هستند و تار زیادی بدور خود نتنیده اند سمپاشی نتیجه قطعی دارد.

خلاصه

پروانه پوست خوار پسته را در اصطلاح محلی (کراش) می نامند.

میزان این آفت اختصاصا پسته است. این آفت دارای چهار نسل در سال می باشد.

مبارزه شیمیایی

فوزالن (زولون) 2.5 لیتر در هزار لیتر آب
دیازینون 1.5 ایتر در هزار لیتر آب
در صورت وجود تار زیاد در خوشه، ماربرد مایع ظرفشویی(ریکا) و یا صابون سمپاشی به میزان هم حجم سم در هزار لیتر آب به همراه سم توصیه می شود.

توجه

1- به لحاظ فعالیت آفت کراش در خوشه پسته، ضرورت دارد خوشه آلوده به طور کامل به محلول سمی آغشته گردد.
2- در نسل دوم و سوم سمپاشی بر روی لاروهای سنین اول قبل از تنیدن تار تاثیر بیشتری دارد.
3- در صورت همزمان بودن این آفت با پسیل (شیره خشک)، کاربرد سم فوزالن در اولویت می باشد.